Wspomnienia

Wspomnienia są dostępne w menu na górze strony. Można je wybrać z rozwijającej się po kliknięciu listy albo samodzielnie wpisać imię lub nazwisko w puste pole. Wszystkie relacje mają postać tekstu, niektóre dodatkowo zawierają zdjęcia i nagrania wideo, co wskazują umieszczone nad nazwiskiem wspominającego liczby oraz odsyłacze. Kliknięcie w liczbę lub odsyłacz przenosi do alternatywnego tekstu, wideo, galerii zdjęć albo zewnętrznej strony internetowej. Filmy dostępne są dodatkowo w menu pod zakładką „wideo”. Kilkudziesięciu wspomnień można też posłuchać – teksty czytane są przez aktorów. Wspomnień czytanych będzie sukcesywnie przybywało.

Maria Kowalska – „W czerwcu 1941 roku znaleźliśmy się w getcie wileńskim. Moja mama, pewna śmierci, wypędzona do pracy poza teren getta, zabrała mnie i w umówionym miejscu oddała w ręce niani. Niemiec konwojujący Żydów odwrócił się. To było w październiku 1941 roku.”

Teresa Lisiewska – „Pamiętam, że po drodze z Warszawy dostałam chleb z masłem, nie znałam smaku masła. Poobgryzałam chleb a masło chciałam zjeść na deser, ale ono rozpuściło się w moich małych rączkach. Była to dla mnie druga tragedia po stracie żydowskich rodziców w getcie.”

Joanna Sobolewska-Pyz – „Bawiłam się, siedząc na podłodze, gdy oni weszli. „To twoja mamusia i twój tatuś” – powiedziała pa­ni Wanda, a ja się bardzo ucieszyłam – moja nowa mama była śliczna, uma­lowana, kolorowa, ojciec też mi się podobał, choć nieco mniej.”
”

Jakub Gutenbaum – „Po drodze codziennie mijałem kilkanaście ciał, przeraźliwie chudych, nagich, przy­ krytych gazetami, spod których wystawały chorobliwie opuchnięte i owrzodzone nogi. Wśród trupów szczególnie dużo było dzieci. ”

Na stronie zapispamieci.pl, oprócz czterech powyższych wspomnień można przeczytać jeszcze 207 innych relacji ocalałych dzieci.

Wystawa w sieci

Miesiąc po otwarciu wystawy „Moi żydowscy rodzice, moi polscy rodzice” powstała jej cyfrowa wersja: moirodzice.org.pl. Na stronie można przeczytać historie uratowanych w polskich domach żydowskich dzieci oraz obejrzeć animację zawierającą oryginalny zapis głosu wspominających. Ta publikacja zapoczątkowała udostępnianie w postaci cyfrowej wspomnień zebranych dotąd w tomach „Dzieci Holocaustu mówią…”.