Historycy szacują, że spośród blisko 6 mln ofiar Holocaustu ponad 1,5 miliona stanowiły dzieci do 15. roku życia.

Wygnane z domów, cierpiące z głodu, zimna i chorób, ginęły razem z rodzicami, którzy nie mogli ich ocalić, albo umierały samotnie, bo ich bliskich zamordowano wcześniej.

Nigdy nie dowiemy się, co myślały i czuły w ostatnich chwilach życia. Nie mają grobów. Nie wiadomo jak się nazywały. Nie zdążyły dorosnąć, mieć dzieci i wnuków, które będą o nich pamiętać.

W ich imieniu, po kilkudziesięciu latach milczenia, przemówili ci, którym udało się przeżyć Zagładę — Dzieci Holocaustu.

Zapis wspomnień ocalałych dzieci, utrwalony wcześniej w pięciu tomach serii wydawniczej „Dzieci Holocaustu mówią…”, został umieszczony w tym cyfrowym archiwum, któremu nadano imię profesora Jakuba Gutenbauma — pierwszego przewodniczącego Stowarzyszenia „Dzieci Holocaustu” w Polsce.